Verdwenen haven

Na een nacht met 1 oog open slapen, omdat we toch niet helemaal zeker waren van de staat van de boot als we weer wakker zouden worden.

We lagen namelijk in Schoonhoven en daar heb je “last” van de getijden, ik wist niet dat eb en vloed zo ver het land in kwamen. Er was ongeveer een meter verschil tussen eb en vloed en aangezien we de boot nog moesten verleggen met vloed was het maar hopen dat we nog dreven als we wakker werden in plaats van hangend aan de landvasten.

Volgens google moesten we de boot aan lange lijnen leggen, na wat hulp van een collega die vaker met eb en vloed de boot aanlegt de lange lijnen maar tevoorschijn getoverd.

Toen we wakker werden bleek dat google en mijn collega het bij het juiste eind hadden en lagen we nog netjes te drijven.

Plan voor vandaag is naar Gouda. het laatste stukje over de lek, dan komt de noord erbij en krijgen we een stukje rivier waar erg grote boten kunnen varen rechtsaf bij krimpen aan de ijssel en dan doorvaren naar gouda.

Op het drukke stukje zijn we de ark van noah nog tegengekomen, dus als de zondvloed kom weten we waar we naartoe moeten.

Tygo kijkt zijn ogen uit naar de grote boten en de skyline van rotterdam ziet er ook vanaf het water mooi uit.

Niemand is zeeziek geworden van de golven die toch wel een stukje groter zijn als we afgelopen dagen gehad hebben en we zijn al snel bij de sluis bij krimpen aan den ijssel.

De sluis zijn we snel door en dan een heel mooi stukje tussen dorpjes door naar gouda. Er staan veel erg mooie en vooral grote huizen aan het water. Dorota kijkt er al naar uit om lekker gouda in te gaan en de kaasmarkt te bewonderen. Helaas het mocht niet zo zijn. De haven waar we wilden gaan liggen blijkt niet meer te bestaan en is veranderd in een groot bouwterrein. (nadeel van 7 jaar oude kaarten gebruiken) dan maar wachten voor de spoorbrug en kijken of we daarachter ergens kunnen aanmeren.

Via internet komen we erachter dat de brug om 16.12 open gaat. het is op dat moment 14.00 balen… Maar niet getreurd, we hebben vakantie en hebben zo tenminste de tijd om heerlijk rustig te lunchen.  Tijd om koffie te maken en lekkere broodjes met poolse knakworsten, de tent gaat weer over de kuip zodat we een beetje schaduw hebben en rustig kunnen eten.

Ik neem de 2e hap uit mijn broodje en zie voor me al 2 van onze voorgangers wegvaren, na een snelle blik naar buiten staat het stoplicht van de brug op rood/groen het teken om los te gooien en klaar te gaan liggen omdat de brug snel open zou gaan.

snel de tent weer van de kuip voor beter overzicht, motor starten, losgooien en achter de rest aanvaren.

tijd voor plan B, tanken achter de spoorbrug en dan door naar de volgende haven. We worden door te brugwachter toegeschreeuwd dat we in kolonne moeten varen zodat alle bruggen maar 1 keer geopend hoeven te worden. Ik baal omdat ik toch echt wel een keer diesel wil hebben. En vaar achter de rest aan.

Oke tijd voor plan C, in kolonne varen en dan maar zien waar we uitkomen, ik zie op de kaart nog een haven in Boskoop staan en dit wordt ons nieuwe eindpunt. Alleen kom ik erachter dat in kolonne varen niet betekend gewoon op een veilige afstand van elkaar rustig van de omgeving genietend achter elkaar aanvaren is. Het zou natuurlijk kunnen dat de in mijn ogen veilige afstand veel te groot is, maar zo’n beetje op 10 meter achter en 2 meter naast elkaar vol gas proberen om de nieuwere en grotere zeiljachten bij te houden is.

Mijn voorganger vond trouwens 5 meter genoeg afstand om te hebben tot zijn voorganger iets wat niet hielp bij mijn stressniveaus. Ik begin de boot wel steeds beter en beter te leren kennen maar houd toch graag mijn potentiƫle uitwijkopties zo ruim mogelijk.

Hier blijkt ook dat onze boot niet zo snel is als de andere jachten en we raken steeds verder achterop, fijn voor mijn potentiƫle uitwijkopties, minder fijn voor de brugwachters die duidelijk niet blij met me zijn. Het lijkt wel of ze elke brug chagrijniger worden.

Voordeel is dat wij niet hoeven te wachten voor de bruggen omdat de brugwachters elke keer wachten tot wij weer bijgelopen zijn voordat ze de brug open doen.

Na een tijdje komen we bij de afslag waar onze haven inligt, fijn weer een ophaalbrug, vanaf te kant komt er een mevrouw onze kant op lopen en vraagt of we onder de brug door willen. (eindelijk een vriendelijke brugwacht(st)er, de brug moet met de hand opengedraaid worden en daarachter ligt een smal kanaal met aan de rechter kant een hele rits woonboten. Er ligt vanalles tussen van hele mooie design boten tot wat meer lijkt op een drijvende aanhanger voor veevervoer.

De dieptemeter geeft 1.9 meter aan in het begin (bij 1.6 zitten we aan de grond) dus op stationair toerental sukkelen we rustig door richting de haven van boskoop. 1.9 wordt 1.8 en 1.7. bij 1.7 zijn we bij de eeste aanlegmogelijkheden maar hier staat een bord dat boten kleiner als 10m door moeten varen tot de “binnenhaven” Oke… we gaan het in ieder geval proberen denk ik en ik vaar rustig verder.

Op het moment dat de dieptemeter 1.6 aangeeft besluit ik hem toch maar aan de kant te leggen, 9,60m is toch bijna 10m toch?? en we komen nou eenmaal niet verder. De havenmeester vond het geen probleem dus we konden lekker blijven liggen.

Tijd voor wat boodschappen, kinderen in de bolderkar en op naar boskoop. We komen erachter dat de haven in boskoop nou niet bepaald “in” boskoop ligt maar meer tussen de boomkwekerijen naast boskoop. Even boodschappen wordt dus 1,5 kilometer slepen met een bolderkar met 2 kids erin naar de supermarkt en weer terug.

Uitgeput na de dag varen en toch naar de supermarkt is het tijd om te eten. Vanavond wordt het lekker simpel soep met stokbrood, simpel maar wel lekker.

Kids naar bed en nog even lekker een biertje drinken in de kuip. Aan de ene kant jammer dat we niet in gouda liggen, maar wat een mooie tocht hebben we vandaag gehad, en wat hebben we veel gezien.

Tijd om te gaan slapen.

 

Leave a Reply